Türkiye'de 'beyaz Türkler' denilebilecek kişilerin sayısı ne kadar?

Geçen hafta yazdığım bir yazıda, ben, tahminimi, "Nereden bakarsanız bakın, birkaç yüzbin kişi" olarak bildirmiştim. Yazıda işlediğim konuyu, "Bağlı olduğum cephenin ana propaganda teması" olarak gören bir kalem, 'beyaz Türkler' sıfatını kullanmıyor, ama benim işlediğim teze uyan insanların sayısını "Türkiye'de her dört kişiden üçü" olarak kayda geçiriyor…

Bu durumda, AK Parti'nin iktidara yürüyüşünden endişe eden 'beyaz Türkler'in sayısı, bana göre, birkaç yüzbinle sınırlı iken, itirazcı kaleme göre çok daha fazla, neredeyse her üç kişiden biri 'beyaz Türk'… Acaba hangimizin matematiği doğru?

İddiayı AK Parti ile sınırlı tutarsak, soruya verilecek cevap kolay: Yapılan hemen bütün kamuoyu yoklamalarında, AK Parti'nin iktidara gelmesini hiç istemeyenlerin sayısına dönük sorular var; bunlardan benim de itibar ettiğim birinde yüzde 28 oranı görülüyor. Yani her dört kişiden yaklaşık biri. Ancak, "AK Parti" denildiğinde 'rejim' endişesi duyan bir kalabalık değil bu; aynı yoklamada DSP'nin iktidara gelmesini hiç istemeyenlerin oranı AK Parti'ye tepkililerin neredeyse bir misli. Benim gördüğüm, sayıları birkaç yüzbinle sınırlı 'beyaz Türk' dışında, AK Parti'yi rejime tehdit olarak gören kimse yok Türkiye'de…

'Beyaz Türk' kavramı benim icadım değil, hatta bu terimi içime sindirerek kullandığımı bile söyleyemem. Ancak, son zamanlarda yaygın kullanıma girmiş bu kavram, yazdıklarıma itiraz eden Hakkı Devrim'in çevresindeki meslektaşlar tarafından tepe tepe kullanılıyor…

İşte size bir örnek: "CNN Türk'teki 'Ankara Kulisi'nden bir enstantane. İsmet Berkan: 'Derviş ve Cem beyaz Türkler'in -bunu olumlu anlamda kullanıyorum- rüya takımı.' Sedat Ergin: 'Peki Özkan? O da beyaz Türk mü?' İsmet Berkan: 'Tabii. O da beyaz Türk. Hepimiz değil miyiz?" (Post-Expres dergisi, sayı 2002/7, s. 2).

CNN-Türk ekranlarından yapılmış bir programda, İsmet Berkan ve Sedat Ergin ikilisinin dilindeki 'beyaz Türkler', size, "Türkiye'nin dörtte üçü" ile karşılanacak bir kavram gibi mi geliyor? Yoksa, benim, bir önceki yazımda verdiğim, "Büyük kentlerde doğmuş, önemli okullarda okumuş, sosyal statü gereği birbirlerini tanıyan, belli bir gelir düzeyinin üstündeki insanlar" daha uygun bir tanım değil mi? "İşadamları... Siyasi yorumcular... Belki bazı bürokratlar…"

AK Parti'nin ülke insanının dörtte üçü tarafından tedirginlikle karşılanacak ne özelliği var Allah aşkına? Tayyip Erdoğan'ın "Değiştim" derken kast ettiği on yıl öncede kalmış birkaç radikal çıkışı? Başka? O 'dörtte üç' hesabı içerisinde yer alması beklenecek insanlar, görüyoruz, AK Parti saflarında siyasete giriyor veya girmeye hazırlanıyorlar... Yazılarından yansıyan 'muhafazakâr' yapıya güvenerek şunu söyleyebilirim: Meclis'e girmeyi düşünecek kadar siyasetle ilgilense ve bana akıl danışsaydı, Hakkı Devrim'e AK Parti'yi de düşünmesini tavsiye edebilirdim...

Bu satırlarımın 'propaganda' suçlamasını hak edecek bir yönü var mı? Bana göre yok. Çünkü, bu sütunun sürekli okurları, siyasi hayat içerisinde yer alan bütün aktörlere, partilere ve özellikle Meclis'e saygımı bilirler. "O beyaz Türk, bu değil" ayırımcılığı benim kalemimin ürünü değildir. Ayırımcılık kokan kavramlarla dışlandığımı hissettiğimde, diğer dışlananlarla aynı safta yer almamı ise kimse bana çok görmemeli...

Bu tartışmayı başlatan ilk yazımı, "Kâbus senaryolarını bir tarafa bırakalım, kimsenin uykusunu kaçırmayacak, kâbussuz bir Türkiye idealinde birleşelim" anlamı taşıyan satırlarla bitirmiştim. İçimden bir his, Türkiye'nin, 3 Kasım seçimine böyle bir ideali gerçekleştirme vesilesi olarak baktığını söylüyor.

'Beyaz Türkler' adına propagandaya soyunanlar da kendilerini böyle bir gelişmeye hazırlamalı. Hakkı Devrim'in özel bir çaba göstermesi gerekmiyor.

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu